Twierdza Nehaj góruje nad miastem Senj. Jej nazwa pochodzi od Wzgórza Nehaj, czyli Wzgórza Zaniedbania, na którego szczycie się znajduje. Ten fort obronny zbudowany został w 1558 roku. Powstał z materiałów świątyń i domostw, nieobjętych przez mury miejskie – zniszczonych w czasie wojny z Turkami. Twierdza Nehaj powstała na planie prostokąta. Jej wysokość wynosi 18 metrów, a szerokość – 23 metry. Ściany zewnętrze tworzą ociosane kamienne bloki o grubości od 2 do 3 metrów.

Więcej informacji oraz zdjęć z naszych podróży możesz zobaczyć na stronie
NaszeBalkany.pl oraz www.facebook.com/NaszeBalkany

W czasach, gdy twierdza Nehaj służyła celom militarnym załoga twierdzy liczyła około 100 osób, co wystarczyło by bronić Senj, na tyle długo, by nadeszła pomoc. Stojący na samym szczycie obrońcy otrzymywali znaki dymne lub sygnały świetlne z baz położonych na wyspach lub przy brzegu Adriatyku, dzięki czemu nie dawali zaskoczyć się wrogowi i mieli czas na przygotowanie się do odparcia ataku.

Kościół św. Donata pochodzi z IX wieku i stanowi jedyną tego typu budowlę w Europie, jeszcze z czasów przedromańskich. Jest to najbardziej znany zabytek i symbol Zadaru. Okrągła świątynia, największa z tego okresu w Chorwacji, ma nietypowy cylindryczny kształt, z trzema wąskimi i wysokimi apsydami od wschodniej strony. Do budowy użyto fragmentów wcześniejszych rzymskich konstrukcji (dobrze widoczne są one wewnątrz i w murach zewnętrznych), a w całości przeniesiono do środka dwie antyczne kolumny.

„Morske Orgulje” (Morskie Organy) znajdują się po północno-zachodniej stronie promenady. Budowę organów zakończono w 2005 r., a ich twórcą jest Nikolai Bašić. Morskie organy składają się z 35 polietylenowych rur o różnych długościach i szerokościach ich przekroju osadzonych pod kamiennymi schodami zadarskiej promenady. W każdej z rur osadzone są gwizdki, które odgrywają siedem akordów w pięciu tonacjach. W momencie kiedy fala wtłacza do rur wodę z gwizdków wydobywa się magiczny dźwięk.

Katedra św. Anastazji w Zadarze (Katedrala sv. Stošije) to kościół z XII-XIII wieku z zachowaną starą częścią (IX-XI wiek) oraz dobudowaną nawą, której romańska fasada uważana jest za najpiękniejszą w Dalmacji. Wzniesiona na dawnym forum rzymskim w IX wieku, pierwotnie w stylu bizantyjskim, przebudowywana w stylu romańskim w XII-XIII wieku. W XII wieku była to jedna z największych bazylik tej części Europy. Katedra ma fasadę, z trzema portalami i dwiema rozetami, ukończoną w 1324 roku. Większa, dolna jest rozetą romańską, mniejsza, górna – gotycką. Budowę stojącej obok prezbiterium dzwonnicy rozpoczęto w XV wieku, ukończono dopiero w 1892 roku.