16 sierpnia 2012r.

Na jedną z pierwszych wycieczek nad Adriatykiem wybraliśmy się do Ulcinj – najstarszego miasta na czarnogórskim wybrzeżu. Jest to najdalej wysunięte na południe miasto w Czarnogórze, w pobliżu granicy z Albanią. I to właśnie orientalny wpływ kultury albańskiej jest tu tak bardzo wyczuwalny. Nie dziwią więc liczne meczety, śpiew muezina czy kobiety w muzłumańskich chustach. Główną atrakcją tego regionu są ciepłe, turkusowe wody Adriatyku, lazurowe bezchmurne niebo oraz połacie piaszczystych plaż otoczone subtropikalną roślinnością. Do tego Ulcinj ma największą liczbę słonecznych dni na całym wybrzeżu!

Więcej informacji oraz zdjęć z naszych podróży możesz zobaczyć na stronie
NaszeBalkany.pl oraz www.facebook.com/NaszeBalkany

Ulcinj to nie tylko plaże, to przede wszystkim niesamowity charakter tego miasteczka, którego zabytki pamiętają czasy Greków, Rzymian, Bizantyjczyków, Mongołów czy Turków. Bogata historia, mieszanka kultur (katolickiej, prawosławnej i muzułmańskiej) oraz jego mieszkańcy (w większości Albańczycy – wyznawcy islamu) wpływają na dzisiejszy wygląd miasta i jego charakter. Spacerując krętymi, kamiennymi uliczkami znajdziemy tu liczne budynki w stylu romańskim, gotyckim czy renesansowym, oczywiście z widocznymi wpływami orientu. W swej historii Ulcinj był także siedzibą piratów albańskich.

W Ulcinj nie powinniśmy mieć problemu ze znalezieniem noclegu – hoteli, jak i kwater prywatnych jest tu bardzo dużo.

Mala plaža (Mała plaża) – piaszczysta, długość 700m (plaża miejska w najbardziej atrakcyjnej części miasta, w pobliżu starówki)

Polski Fiat 126P

zabudowania Cytadeli zbudowanej na skalistym brzegu

Mury obronne z XII w.

Zapraszamy na Nasze Bałkany 🙂

Obecnie spora część budynków zagospodarowana jest na restauracje czy hotele

sieci rybackie

Velika plaža (Wielka plaża) – piaszczysta, długość 13 km (najdłuższa plaża po tej stronie Adriatyku)

Niestety na nas nie wywarła dobrego wrażenia – za dużo tu… śmieci. Zarówno w wodzie, jak i na lądzie. Miejscami jest ich naprawdę bardzo dużo ;/ A i piasek bynajmniej nie jest taki, do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni. Był może i drobny, ale nie słoneczny, żółty, a ciemny, sprawiający wrażenie brudnego. Czystość wody pozostawia również wiele do życzenia. To wszystko niestety skutecznie zniechęciło Anię do kąpieli 🙂

W drodze powrotnej z Ulcinj zjechaliśmy z głównej drogi nad Zatokę Valdanos z kamienistą, długą na 800 m plażą. Z racji swojego położenia – osłonięcia od wiatrów północnych i południowych służyła statkom jako schronienie przed sztormem. Jeszcze na początku XX w. Valdanos stanowiło również zatokę-poczekalnię dla statków objętych medyczną kwarantanną przed wpłynięciem do portu Ulcinj. Okolice plaży są ogrodzone, ponieważ znajduje się tam stary kemping. Na plażę wjeżdża się przez bramę, przy której należy zgłosić wjazd.

W drodze nad zatokę mieliśmy okazję zobaczyć starą, liczącą ponad 74 tys.drzew plantację oliwek, których średni wiek wynosi ponad 300 lat. Należy ona do największych na całym wybrzeżu adriatyckim. Ciesząca się uznaniem oliwa z tutejszej plantacji transportowana była drogą morską do Triestu, Wenecji, Rzymu, a nawet Kairu.